Einde in zicht van de gebruikelijke gemeenschap van goederen
Gisteren heeft de Eerste Kamer ingestemd met het wetsvoorstel dat de gemeenschap van goederen beperkt. Nu is het zo dat als er door de notaris geen huwelijksvoorwaarden worden opgesteld bij het trouwen, er sprake is van een algehele gemeenschap van goederen. Dat betekent dat alles gemeenschappelijk is, zowel bezittingen als schulden. Na invoering van het nu aangenomen wetsvoorstel is dat niet langer het geval: ieder houdt bij het trouwen zijn eigen goederen en schulden.
Dit geldt ook voor ondernemers: als zij voor het huwelijk een onderneming hebben, dan valt die onderneming wanneer zij trouwen niet langer automatisch in de huwelijksgoederengemeenschap. De wetgever wil echter wel, dat het resultaat van de inzet van kennis, vaardigheden en arbeid van de ondernemer ten goede komen van de huwelijksgemeenschap. Er komt daarom een nieuw artikel in de wet dat bepaalt, dat als een onderneming buiten de gemeenschap valt, er tijdens het huwelijk een redelijke vergoeding aan de gemeenschap moet worden betaald.
U vraagt zich mogelijk af: wat is dan een redelijke vergoeding? Hierover wordt door de wetgever opgemerkt dat de omvang van het vergoedingsrecht variabel is en afhangt van de concrete omstandigheden van het geval. Dit betekent dat op voorhand niet valt te zeggen wat redelijk is en dat dit in elk geval waarschijnlijk anders is. De rechter zal dit moeten invullen.
Overigens maakt het voor de verplichting tot het betalen van een redelijke vergoeding in beginsel niet uit welke rechtsvorm uw onderneming heeft. De verplichting tot betaling van de redelijke vergoeding bestaat zowel voor bijvoorbeeld een eenmanszaak als de BV.
Concreet betekent dit, dat bij scheiding waarop deze wet van toepassing is, de discussie speelt of een tijdens het huwelijk al een redelijke vergoeding aan de gemeenschap is voldaan. Als dit niet het geval is, dan kan er bij scheiding alsnog aanspraak op een redelijke vergoeding worden gemaakt.
Maastricht, 29 maart 2017
Inge D.W. Bosselaar